Odpowiedzi pastora Johna Pipera, na często zadawane, czasem trudne pytania od słuchaczy.
Jak Boża opatrzność wpływa na naszą cierpliwość?
Transkrypcja audio
W dzisiejszym odcinku pastor John opowie o tym, jak Boża opatrzność wpływa na naszą cierpliwość.
Przypuszczam, że wśród wszystkich wyzwań, które charakteryzują nasze życie i życie tych, którzy do nas piszą, frustracje związane z codziennym życiem i sposoby radzenia sobie z nimi znajdują się na samym szczycie naszych zainteresowań. Innymi słowy, w naszym życiu pojawiają się rzeczy, które są nieplanowane, nieoczekiwane, albo bardzo frustrujące, albo czasami bardzo bolesne. I pytanie brzmi: Czy można być cierpliwym wobec tych wszystkich nieoczekiwanych, frustrujących rzeczy, które pojawiają się w naszym życiu?
Przyjęcie opatrzności Bożej pozwala nam być cierpliwymi i wiernymi podczas nieoczekiwanych prób życiowych.
I tu właśnie pojawia się realna korzyść z dostrzegania i smakowania wszechogarniającej opatrzności Bożej, celowej suwerenności Boga. A jest ona następująca: Wiara w Bożą opatrzność, przyjęcie Bożej opatrzności pozwala nam być cierpliwymi i wiernymi w długich, przeciągających się, często nieoczekiwanych próbach życiowych, pośród najbardziej niewytłumaczalnych okoliczności, życiowych objazdów i opóźnień, które z naszego ograniczonego punktu widzenia nie mają sensu. Wiara w Bożą opatrzność przemienia te doświadczenia.
“Wszystko możesz”
Jakub w swoim liście w Nowym Testamencie wskazuje nam na związek między Bożą opatrznością a naszą cierpliwością.
Bądźcie (…) cierpliwi bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie czeka na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Bądźcie i wy cierpliwi (…) Weźcie za przykład, moi bracia, utrapienia i cierpliwość proroków, którzy mówili w imieniu Pana. (…) Słyszeliście o cierpliwości Hioba i widzieliście koniec przygotowany przez Pana, że Pan jest pełen litości i miłosierdzia. (Jakuba 5:7-8, 10-11)
Jakub mówi, że nasza cierpliwość w życiu, kiedy – jak rolnik – wiernie siejemy nasze ziarno na wiosnę, a potem czekamy i czekamy, i letnie miesiące są długie i gorące i nie wiemy, czy ziarno rośnie tak, jak chcemy – nasza cierpliwość w oczekiwaniu będzie wzmocniona i podtrzymana, jeśli spojrzymy na historię Hioba i zwrócimy szczególną uwagę na jego wytrwałość w Bożej pasji, miłości i trosce.
Nazywa on to “miłosiernym” zamiarem Pana w tym wszystkim. Jest to niesamowite, ponieważ jest to bardzo bolesna historia. Szatan otrzymuje pozwolenie od Boga w pierwszym rozdziale Księgi Hioba i Bóg pozwala szatanowi zabić wszystkie dziesięcioro dzieci Hioba. Hiob zaś przyjmuje tę wiadomość padając na twarz (w Księdze Hioba 1:20-21) i wielbiąc Pana, zamiast nienawidzić Boga za to, że zabrał jego dzieci, i mówi: „Pan dał, Pan też wziął, niech imię Pana będzie błogosławione”.
Szatan ponownie wraca do Boga i otrzymuje pozwolenie, aby dręczyć Hioba wrzodami od czubka głowy aż po stopy. I jego żona mówi mu: “Słuchaj, złorzecz Bogu i umieraj” (zob. Księga Hioba 2:9). A Hiob znów odpowiada z cierpliwością i wytrwałością w wierze w Bożą opatrzność i mówi: „Czy tylko dobro będziemy przyjmować od Boga, a zła przyjmować nie będziemy?” (Hioba 2:10). A na końcu księgi, w rozdziale 42, Hiob wypowiada jedno z najbardziej doniosłych i potężnych stwierdzeń dotyczących Bożej opatrzności w całej Biblii, mówiąc: „Wiem, że ty wszystko możesz i że żaden twój zamysł nie może być powstrzymany” (Hioba 42:2).
I z powodu tej wierności Bóg zlitował się nad Hiobem i przywrócił mu jego majątek, w tym jego dzieci. I Jakub mówi, że ta lekcja opatrzności z Księgi Hioba jest fundamentem cierpliwości w naszym życiu.
Kobierzec łaski
Tak więc dzień po dniu nasycaj swój umysł takim Pismem. Wystaw się na zupełnie nieoczekiwane sposoby działania Boga w Biblii, aż przyzwyczaisz się ufać Mu w ciemności z powodu tego, co pokazał ci w świetle – zwłaszcza w świetle swojego Słowa. Księga Izajasza 55:8 mówi: „Moje myśli bowiem nie są waszymi myślami ani wasze drogi nie są moimi drogami, mówi Pan”. A następnie zanurzmy się w biblijnych obrazach Jego opatrzności. Jeśli to zrobimy, będziemy mniej podatni na panikę, mniej podatni na niepokój i przerażenie, ponieważ Bóg wciąż na nowo pokazywał nam, że rzeczy nie są takimi, jakimi się wydają, i że On zawsze tworzy coś mądrego z bolesnych i kłopotliwych nici, które wyglądają jak plątanina w naszym życiu.
Pomyśl tylko o tym – to poruszyło mnie tak bardzo – pomyśl, jaki praktyczny wpływ na nasze życie miałaby cudowna, sprzeczna z intuicją cierpliwość, gdybyśmy uwierzyli, że nasze frustrujące opóźnienie spowodowane czerwonym światłem, było Bożym zachowaniem nas od wypadku, który miał się wydarzyć. Albo jeśli uwierzylibyśmy, że złamanie nogi w wypadku było Bożym sposobem na ujawnienie nowotworu we wczesnej fazie w nodze, co – dzięki temu, że został wykryty – uchroniło nasze życie na kolejnych pięćdziesiąt lat, zamiast śmierci w ciągu roku. Czy bylibyśmy źli, że zarządził On złamanie naszej nogi? A co jeżeli uwierzylibyśmy, że ten frustrujący telefon w środku nocy, który nas obudził i tak bardzo zdenerwował, był tylko po to, by pomóc nam poczuć dym w piwnicy i uchronić nasz dom przed spaleniem?
Bóg zawsze tworzy coś mądrego z bolesnych, kłopotliwych nici, które wyglądają jak plątanina w naszym życiu.
Bóg mówi w swoim Słowie, że właśnie to robi On w każdej naszej frustracji. Tak, to prawda. Kluczem do cierpliwości jest wiara we wszechogarniającą, wszechprowadzącą, wszechmądrą i wszechłaskawą opatrzność Bożą, która przekształca wszystkie przeszkody w życiu Bożych dzieci w nagrody. Czy nie możemy zatem napisać wielkimi literami, jako nagłówek nad naszym życiem i nad każdą frustracją: „Szatanie, obmyśliłeś zło przeciwko mnie: Bóg zamierzył to ku dobremu” (zob. Księga Rodzaju 50:20)? Czy wspaniały List do Rzymian 8:28 rzeczywiście mówi prawdę? Czy można wierzyć, że dzięki wszechobecnej, wszechogarniającej, wszechmądrej i wszechłaskawej opatrzności Bożej, Bóg współdziała we wszystkim dla naszego dobra jako swoich dzieci?
Niewytłumaczalna cierpliwość
Pozwólcie, że przytoczę tylko jedną, podsumowującą historię. Benjamin Warfield był światowej sławy teologiem, który wykładał w Seminarium Princeton przez prawie 34 lata, aż do swojej śmierci w 1921 r. Wiele osób zna jego słynną książkę Inspiracja i autorytet Biblii. Ale większość ludzi nie wie, że w 1876 r., w wieku 25 lat, ożenił się z Annie Pearce Kinkead, pojechali w podróż poślubną do Niemiec, i podczas burzy Annie została porażona piorunem i trwale sparaliżowana. Podczas ich miesiąca miodowego.
Po 39 latach cierpliwej opieki nad nią, Annie odeszła na wieczny odpoczynek w 1915 r., i na końcu tej historii nie było hiobowego odnowienia – tylko śmierć w ramionach Jezusa i pewnego dnia nowe ciało. Ze względu na wyjątkowe potrzeby Annie, Warfield przez 39 lat prawie nigdy nie opuszczał domu na dłużej niż dwie godziny.
Ale kiedy Warfieldowi przyszło napisać swoje przemyślenia na temat Rzymian 8:28, oto co napisał:
Podstawową myślą jest powszechne panowanie Boga, opatrzność. Wszystko, co cię spotyka, jest pod Jego kontrolującą ręką. Drugą myślą jest łaska Boża wobec tych, którzy Go miłują. Skoro On rządzi wszystkim, to nic innego, jak tylko dobro, może spotkać tych, którym chce czynić dobro. (…) On będzie tak rządził wszystkimi rzeczami, że ze wszystkiego, co nas spotyka, będziemy czerpać wyłącznie dobro”. (Wiara i Życie, 204)
To jest korzeń i moc pięknej cierpliwości i wytrwałości u Hioba, u Warfielda i u ciebie. Zatem realnym skutkiem dostrzegania i smakowania opatrzności Bożej jest niesamowita moc do bycia cierpliwym i wiernym w najbardziej niewytłumaczalnych okolicznościach życia. Zaśpiewajmy wraz z Williamem Cowperem:
Nie sądź Pana według swego słabego rozumu,
lecz ufaj w Jego łaskę;
za zachmurzoną opatrznością,
kryje się uśmiechnięte oblicze.
© EWC & DesiringGod
