Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, według wielkiej litości swojej zgładź występki moje!
Psalm 51,3
Trzy razy: „Zmiłuj się”, „według łaski swojej” i „według wielkiej litości swojej”.
To właśnie obiecał Bóg w Księdze Wyjścia 34:6-7:
PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego.
Dawid wiedział, że są winni, którym nie będzie przebaczone. I są winni, którzy przez jakieś tajemnicze dzieło odkupienia nie będą uznani za winnych, lecz będzie im przebaczone. Psalm 51 jest sposobem Dawida w jaki chwyta się tej tajemnicy miłosierdzia.
„Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, według wielkiej litości swojej zgładź występki moje!”. My znamy tajemnicę tego odkupienia lepiej niż Dawid. Znamy Chrystusa. Ale chwytamy się miłosierdzia w taki sam sposób jak on.
Decydującym krokiem, który stawia Dawid, jest bezsilne zwrócenie się ku miłosierdziu i miłości Boga. Dzisiaj oznacza to bezsilne zwrócenie się ku Chrystusowi, którego krew zapewnia nam wszelkie miłosierdzie, którego potrzebujemy.
