Nie powinniśmy jednak mylić naszych osobistych świadectw z ewangelią. Dzielenie się naszymi osobistymi świadectwami nie jest ewangelizacją. Jest to jedynie wstęp do ewangelizacji, rodzaj rozgrzewki przed ewangelizacją.
Najnowsze
Ewangelizacja
Niektórzy obawiają się, że nie wiedzą wystarczająco dużo, by ewangelizować. Ja mówię: „Powiedz im, co wiesz”. W ewangelizacji mniej chodzi o metodę, a bardziej o przesłanie, które się głosi.
Powinniśmy zwrócić uwagę na to, czego Jezus nie powiedział w Wielkim Posłannictwie. Nie powiedział: „Idźcie więc i nawracajcie jak najwięcej ludzi”.
Od czego powinna rozpocząć się duszpasterska ewangelizacja? Po pierwsze każdy pastor musi głosić ewangelię samemu sobie.
Chrystus zbuduje swój kościół. Ja chcę się tylko dowiedzieć: "Czego, według Pisma Świętego, Bóg używa do budowania swojego kościoła?".
Gdzie jest smutek, udręka, ból nad zgubieniem człowieka? Możesz być tak przekonany i oswojony z doktryną suwerenności, że całkowicie porzucisz tę pasję serca.
Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. (Mt 28:19–20)
Jak mogę zatroszczyć się o zgubioną osobę, która jest na krawędzi piekła, a jej zdolności do zrozumienia ewangelii są bardzo ograniczone?
Kościół Wielkiego Posłannictwa nie konkuruje z innymi kościołami głoszącymi ewangelię, bo wie, że każdy taki kościół gra dla tego samego zespołu.
Nowy Testament maluje obraz, w którym każdy uczeń Chrystusa zwyczajnie i naturalnie zaangażowany jest w ewangelizację.
Co może być większym zaszczytem niż bycie wybranym na narzędzie do najważniejszego projektu odnowy świata, czyli do Odkupienia.
Naszym zadaniem jest upewnić się, że nie stawiamy żadnych przeszkód na drodze ewangelii, by jedynym zgorszeniem było zgorszenie krzyża.
