Przygotowanie serca do wielbienia Boga

© Ligonier
Przygotowanie serca do wielbienia Boga | R.C. Sproul

Bardzo ważne jest, abyśmy poświęcili czas na przygotowanie naszych serc do oddawania czci Bogu, zanim postawimy stopę w kaplicy w niedzielny poranek. Bóg wyjaśnił to w niesamowitych okolicznościach nadania Prawa w 19 rozdziale Księgi Wyjścia. Bóg wezwał ludzi, aby przygotowali się na Jego obecność lub na znajdowanie się w pobliżu Jego obecności, ale nie na górze, gdzie miał przemówić do Mojżesza.

PAN zaś mówił do Mojżesza: Idź do ludu i uświęć ich dziś i jutro, i niech wypiorą swoje szaty. Niech będą gotowi na trzeci dzień. Trzeciego dnia bowiem PAN zstąpi na oczach całego ludu na górę Synaj (Wj 19:10-11).

Bóg chciał, aby lud Izraela przygotował się na spotkanie z Nim, zanim zbliży się do Niego.

Nasze nabożeństwo rozpoczyna się o godzinie 10:30. O 10:20 wyłączamy światła i rozpoczynamy preludium. Jest to sygnał dla naszych wiernych, aby rozpoczęli przygotowania do wielbienia Boga. Dla kontrastu Bóg dał Izraelowi dwa dni na przygotowanie. Wymagał od nich poświęcenia się i wyprania ubrań. Te przygotowania były odpowiednie do tego, co miało się wydarzyć. Gdybym powiedział mojemu zborowi, że za trzy dni Bóg ukaże się w sposób widzialny i że chce, aby jego członkowie uprali swoje ubrania na tę okazję, to jestem pewien, że zrobiliby to. Wydawałoby się im, że nie jest to wielki wymóg wobec niesamowitego przywileju stania w fizycznej obecności Boga.

Księga Wyjścia 19:14 mówi nam, że Mojżesz zrobił dokładnie to, co nakazał mu Bóg; zszedł na dół i uświęcił lud. Ludzie posłuchali go, piorąc swoje ubrania. Poświęcili czas na przygotowanie się do wielbienia Boga. Powinniśmy robić to samo, czytając Słowo Boga i modląc się o Jego pomoc, aby właściwie Go wielbić.

Częścią naszego przygotowania do uwielbienia powinno być przypomnienie sobie, kim jest Bóg – świętym, suwerennym Panem. Wracając ponownie do 19 rozdziału Księgi Wyjścia, czytamy w wersecie 16:

Trzeciego dnia o poranku pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i bardzo potężny głos trąby, tak że cały lud, który był w obozie, zadrżał.

Kiedy zabrzmiała trąba i nadszedł moment, w którym lud Izraela zbliżył się do Boga, każdy w obozie zadrżał. Niestety, niewielu ludzi już tak reaguje na Boga w uwielbieniu. Wielu zapomniało, jak drżeć przed Nim, ponieważ nie uważają Go już za świętego. Jakże inna byłaby ich reakcja, gdyby mogli zobaczyć Go takim, jakim objawił się Izraelitom:

I Mojżesz wyprowadził lud z obozu na spotkanie z Bogiem, i stanęli u stóp góry. A góra Synaj cała dymiła, gdyż PAN zstąpił na nią w ogniu. Dym unosił się z niej jak dym z pieca i cała góra bardzo się trzęsła (Wj 19:17-18).

Raz po raz Bóg zapraszał ludzi: „Zbliżcie się do Mnie”. Ale to zaproszenie było zrównoważone tym, co Bóg powiedział po śmierci Nadaba i Abihu: „W tych, którzy zbliżają się do mnie, będę uświęcony” (Kpł 10:3). Bóg nakazał nam wejść w Jego obecność – zbliżyć się do Niego. Co więcej, możemy śmiało zbliżać się do Niego, co jasno wynika z Listu do Hebrajczyków 4:16. Istnieje jednak różnica między śmiałym przystępowaniem do Boga a aroganckim przystępowaniem do Niego. Kiedy odważnie wchodzimy w Jego obecność i zbliżamy się do Niego, musimy zawsze pamiętać, że mamy Go uświęcać.

Musimy również pamiętać, że nie mamy prawa wchodzić w Bożą obecność na własnych zasadach. Żadna ilość przygotowań, jakie możemy poczynić, nie wystarczy, abyśmy się do tego nadawali.

Udostępnij!
    Dołącz!
    Wpisz swój e-mail, aby co dwa tygodnie otrzymywać najnowsze materiały EWC.