Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego.
Hbr 4,9
Bóg zapewnił sabat i niektórzy mieli z niego skorzystać. Ci, którym ogłoszono go najpierw, nie przestrzegali go z powodu niewiary i dlatego pozostał dla ludu Bożego. Dawid śpiewał o tym, ale musiał dotknąć minorowych tonów, ponieważ Izrael odrzucił Boże odpocznienie. Jozue nie mógł go dać, nie zapewnił go też Kanaan – odpocznienie pozostało dla wierzących.
Pójdźmy więc i „starajmy się (…) wejść do owego odpocznienia” (Hbr 4,11). Pozbądźmy się wyczerpującego trudu grzechu i nas samych. Skończmy z zaufaniem nawet do tych z naszych działań, o których można by powiedzieć, że są bardzo dobre (1 M 1,31). Czy wykonujemy takie? A jednak odpocznijmy od naszych własnych dzieł, tak jak Pan odpoczął od swoich. Obyśmy teraz znaleźli pocieszenie w doskonałym dziele naszego Pana Jezusa. Wszystko zostało w pełni wykonane i sprawiedliwość nie wymaga niczego więcej. Wspaniały pokój jest naszym udziałem w Chrystusie Jezusie.
Jeśli chodzi o działanie Boże, o działanie łaski w mojej duszy czy o działanie Pana w życiu innych, przerzućmy te ciężary na Pana i odpocznijmy w Nim. Kiedy Pan nakłada na nas jarzmo, czyni to po to, byśmy poprzez podniesienie go mogli znaleźć odpoczynek. Poprzez wiarę staramy się wejść do odpocznienia Bożego i rezygnujemy z odpocznienia w samozadowoleniu czy lenistwie. Tylko Jezus jest doskonałym odpocznieniem i w Nim odpoczywamy w pełni.
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
