Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto Weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
J 3,16
Ze wszystkich gwiazd na niebie najbardziej użyteczną dla żeglarza jest Gwiazda Polarna. Powyższy werset jest taką Gwiazdą Polarną – poprowadził do zbawienia więcej dusz niż jakikolwiek inny fragment Biblii. Jest wśród obietnic tym, czym Wielka Niedźwiedzica jest wśród konstelacji.
Kilka słów w tym wersecie świeci szczególnie jasno. Mamy tutaj Bożą miłość i to małe „tak”, które podkreśla jej niezmierzoną wielkość. Następnie mamy Boży dar, oferowany całkowicie za darmo. I w końcu Syna Bożego – ten unikalny i bezcenny dar miłości, która nigdy nie mogłaby zostać głębiej wyrażona niż w momencie, gdy Niebiański Jednorodzony Syn został posłany, aby żyć i umrzeć dla ludzi. Te trzy punkty świecą tu bardzo wyraźnie.
Następnie mamy proste wymaganie – wiarę, która łaskawie wskazuje sposób zbawienia odpowiedni dla grzesznika. Wymaganie to jest podparte wyrażeniem o szerokim zakresie: „każdy, kto Weń wierzy”. Wielu znalazło już miejsce w słowie „każdy” – wielu z tych, którzy mogliby poczuć się wykluczeni, gdyby użyte zostało wyrażenie o węższym zakresie znaczeniowym. I wreszcie dochodzimy do wspaniałej obietnicy: wierzący w Jezusa nie zginie, ale będzie miał wieczne życie. To podnosi na duchu każdego, kto czuje, że ginie i że nie jest w stanie się uratować. Wierzymy w Pana Jezusa i mamy życie wieczne.
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
