Odpowiedzi pastora Johna Pipera, na często zadawane, czasem trudne pytania od słuchaczy.
Lepiej dla nas, że Jezus odszedł. Tak powiedział, kiedy odchodził (Jana 16:7). Ale jak to możliwe? Dlaczego fizyczna nieobecność Chrystusa jest dla nas lepsza niż jego fizyczna obecność? To mądre teologiczne pytanie, które zostało zadane przez naszego słuchacza, dotyczy Ducha Świętego. „Witaj, pastorze John! Czy możesz mi powiedzieć: Dlaczego Jezus musiał odejść, żeby mógł przyjść Duch Święty? Ta kolejność nie ma dla mnie sensu. Czy Duch Święty nie mógł przyjść w pełni mocy, gdy Chrystus był fizycznie na ziemi?”.
Transkrypcja audio
Lepiej dla nas, że Jezus odszedł. Tak powiedział, kiedy odchodził (Jana 16:7). Ale jak to możliwe? Dlaczego fizyczna nieobecność Chrystusa jest dla nas lepsza niż jego fizyczna obecność? To mądre teologiczne pytanie, które zostało zadane przez naszego słuchacza, dotyczy Ducha Świętego. „Witaj, pastorze! Czy możesz mi powiedzieć: Dlaczego Jezus musiał odejść, żeby mógł przyjść Duch Święty? Ta kolejność nie ma dla mnie sensu. Czy Duch Święty nie mógł przyjść w pełni mocy, gdy Chrystus był fizycznie na ziemi?”.
Pomoc wywyższająca Chrystusa
Jest to niezwykle pomocne pytanie, ponieważ sprawia, że zatrzymuję się na chwilę i zadaję sobie jeszcze szerszego pytanie: Co Bóg robi na świecie i dlaczego robi to w taki, a nie inny sposób? To niezwykle ważne pytanie. Jest takie proste, a jednak rzuca ogromne światło na historię odkupienia. Co robi Bóg i dlaczego robi to w taki, a nie inny sposób?
Rolą Ducha jest objawienie chwały Chrystusa w ewangelii, czego nie można było uczynić, dopóki Jezus nie umarł, nie został pogrzebany i nie zmartwychwstał.
Nasz słuchacz pyta: „Czy Duch Święty nie mógł przyjść w pełni mocy, gdy Chrystus był na ziemi?”. Oto moja odpowiedź: nie mógł przyjść w pełni mocy, która wywyższyłaby Chrystusa, wypełniła ewangelię, wypełniła Nowe Przymierze, potępiła najgłębszy grzech i pokonała Szatana, gdy Jezus był na ziemi. Nie. Powodem, dla którego nie mógł tego zrobić, jest to, że każde z tych wyrażeń, każde z tych określeń mocy, opiera się na śmierci, zmartwychwstaniu, wniebowstąpieniu i panowaniu Jezusa Chrystusa. Musiały one zostać dokonane, a dopiero potem Duch Święty mógł je uwielbić.
Innymi słowy, najbardziej fundamentalną posługą Ducha Świętego w obecnym czasie jest uwielbienie Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego za grzechy, zmartwychwstałego, triumfującego nad Szatanem, przebaczającego grzechy na podstawie Jego krwi, wstępującego triumfalnie w królewskiej mocy do nieba i przychodzącego ponownie. To właśnie Duch Święty otacza chwałą. Nie mógł tego wywyższyć, dopóki to się nie wydarzyło.
Innymi słowy, posługa Ducha Świętego nie jest jakąś ogólną mocą — to błąd zawarty w pytaniu. To nie jest ogólna moc; jest to moc uwielbiająca Chrystusa, a w szczególności uwielbiająca ewangelię, czyli Chrystusa ukrzyżowanego (jakiego widzimy w ewangelii) i Chrystusa zmartwychwstałego. Widzimy to wyraźnie w Nowym Testamencie.
Dzieło Ducha Świętego
W Ewangelii Jana 16:7-11 czytamy: „Lecz ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie”. Powinniśmy w tym miejscu zapytać: „Ale dlaczego nie?”. Więc przeczytajmy dalej, co mówi Jezus: „Jeśli zaś odejdę, poślę go do was”. Oto co zamierza zrobić: „A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie”. Następnie zaś Jezus wyjaśnia, co ma na myśli, gdy mówi o tych trzech rzeczach: „O grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie; o sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już mnie nie ujrzycie. O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony”.
Widzimy, że zmartwychwstanie i wniebowstąpienie wskazuje na to, że świat jest w błędzie. Duch Święty przekonuje świat o sprawiedliwości ukrzyżowania Jezusa i dowodzi, że ludzie są winni. Dziełem Ducha Świętego jest wyjaśnienie tej kwestii po zmartwychwstaniu. Następnie w wersecie 11 czytamy: „O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony”. Kiedy to się stało? Ten sąd nad Szatanem dokonał się w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa (Kolosan 2:15).
W końcu w wersetach 12–14, Jezus mówi: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę” – czyli najważniejsze prawdy, które mają się wypełnić w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. „Bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi” (Jana 16:12-14).
Innymi słowy, On uwielbi Chrystusa. Ewangelia Jana 16:14 to najważniejszy werset o dziele Ducha Świętego: „On mnie uwielbi”. Duch Święty, konkretnie, uwielbia chwałę zmartwychwstania Jezusa oraz Jego triumf nad grzechem i Szatanem na krzyżu. To jest zwieńczenie, kulminacja, chwały Chrystusa w ewangelii. Nie można jednak uwielbiać za to Chrystusa, jeśli On by tego nie uczynił.
Służba Starego Przymierza
W rozdziale 7 Ewangelii Jana, Jezus ponownie mówi: „Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony” (Jana 7:38-39).
Dzieło Ducha Świętego w mocy Nowego Przymierza dokonuje się jedynie na podstawie krwi Jezusa.
Teraz wiemy, że Duch Święty był obecny w służbie Jezusa. Sprawiał, że ludzie rodzili się na nowo, o czym czytamy w 3 rozdziale Ewangelii Jana. Jezus wykonywał swoją posługę w mocy Ducha Świętego. Wiemy, że Duch Święty był też obecny w Starym Testamencie, pokonując zamysły ciała. Wystarczy przeczytać Psalm 51 lub Izajasza 53. Pokonywał zamysły ciała, które zgodnie z Listem do Rzymian 8:7 uniemożliwiają podobanie się Bogu. Wiemy, że święci podobali się Bogu w Starym Testamencie, czego nie mogli zrobić bez działania Ducha Świętego.
Wiemy, że On tam był. Nie mógł jednak w pełni mocy wykonać swojego najważniejszego dzieła, którym było uwielbianie zmartwychwstałego i ukrzyżowanego Chrystusa.
Objawianie chwały
W 2 Liście do Koryntian 3:18 znów o tym czytamy: „My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem”.
Paweł rozwija tę myśl, mówiąc, że jesteśmy przemieniani na podobieństwo Jezusa, gdy na Niego patrzymy. „Sprawia to Pan, który jest Duchem”. Oto najważniejsza posługa Ducha. On podnosi zasłonę. Sprawia, że widzimy chwałę Jezusa Chrystusa, a tym samym przekształca swój Kościół na podobieństwo Jezusa.
Gdzie widzimy tę chwałę? Gdzie widzimy chwałę Chrystusa, gdy Duch Święty podnosi zasłonę, abyśmy mogli ją zobaczyć i zostać przemienieni? Odpowiedź pojawia się cztery wersety dalej: „W których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga” (2 Koryntian 4:4).
Rolą Ducha ukazaną w 2 Liście do Koryntian 3:18 jest objawienie chwały Chrystusa w ewangelii, czego nie można było uczynić, dopóki Jezus nie umarł, nie został pogrzebany, nie zmartwychwstał, nie został wywyższony i nie zaczął królować. To jest kluczowe dzieło Ducha Świętego, którego nie mógł wykonać, dopóki Jezus nie odszedł.
Służba Nowego Przymierza
A oto ostatni sposób, w jaki można to wyjaśnić. Dzieło Ducha Świętego jest opisane w obietnicy Nowego Przymierza, którą znajdujemy w Księdze Ezechiela 36:27: „Mojego ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je”. To jest to dzieło Ducha Świętego, o którym mówiliśmy, że wypełnia się poprzez objawianie chwały Jezusa Chrystusa. Oto Jego dzieło w obecnym wieku.
W Ewangelii Jana 16:14 znajduje się najważniejszy werset na temat dzieła Ducha Świętego.
Ale fragment z Łukasza 22:20 wyjaśnia, że Jezus wykupił to dzieło, zabezpieczył je, dokonał tego dzieła Nowego Przymierza, przelewając swoją krew: „Ten kielich, który jest za was wylany to Nowe Przymierze we krwi mojej” (Łukasza 22:20). Więc na pytanie, „Czy Duch Święty nie mógł przyjść w mocy, kiedy Jezus wciąż tu był?” odpowiedź brzmi: Nie. Dzieło Ducha Świętego w mocy Nowego Przymierza dokonuje się jedynie na podstawie krwi Jezusa.
Powtórzę moją odpowiedź jeszcze raz i może tym razem będzie ona miała większy sens. Nasz słuchacz pyta: „Czy Duch nie mógł przyjść w pełni mocy, kiedy Chrystus był jeszcze na ziemi?”. Moja odpowiedź brzmi: nie mógł przyjść w pełni mocy wywyższającej Chrystusa, wypełniającej ewangelię, wypełniającej Nowe Przymierze, potępiającej najgłębszy grzech, pokonującej Szatana. Wszystkie te aspekty mocy służby Ducha Świętego opierają się na śmierci, zmartwychwstaniu i triumfalnym wniebowstąpieniu Jezusa na prawicę Bożą jako król.
© EWC & DesiringGod
