Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, musimy rozpocząć od zdefiniowania tego, czym jest kościół.
Kościół lokalny to grupa chrześcijan, którzy spotykają się regularnie w imieniu Jezusa, aby w oficjalny sposób nawzajem potwierdzać swoje członkostwo w Jezusie Chrystusie i Jego Królestwie oraz czuwać nad tym członkostwem – poprzez głoszenie ewangelii i obrzędy ewangelii. Zauważ, że ta definicja składa się z pięciu elementów:
- Grupa chrześcijan;
- Regularne spotkania;
- Potwierdzanie członkostwa i nadzór nad nim;
- Cel: oficjalne reprezentowanie Chrystusa i Jego władzy na ziemi – kościół zbiera się w Jego imieniu;
- Wykorzystywanie głoszenia i obrzędów do realizacji tego celu.
Podobnie jak oświadczenie pastora przemienia mężczyznę i kobietę w małżeństwo, tak wyżej wymienione punkty (z wyjątkiem pierwszego) przemieniają grupę chrześcijan, którzy spędzają razem czas w parku, w lokalny kościół.
Spotkania są ważne z wielu powodów. Jednym z nich jest to, że właśnie spotykając się, my, chrześcijanie, publicznie deklarujemy naszą najwyższą lojalność. To wysunięty przyczółek lub ambasada, która nadaje publiczny wymiar naszemu przyszłemu państwu. Składamy też wtedy pokłon Królowi poprzez uwielbienie. Faraonowie tego świata mogą się nam sprzeciwiać, ale Bóg wybiera swoich ludzi z różnych narodów, aby Go wielbili. On ukształtuje swój potężny Kościół.
Spotkanie to również moment, w którym nasz Król ustanawia swoją władzę poprzez nauczanie, obrzędy i dyscyplinę. Nauczanie ewangelii wyjaśnia „prawo” naszego państwa. Ogłasza imię naszego Króla i wyjaśnia ofiarę, którą poniósł, aby stać się naszym Królem. Wskazuje nam Jego drogi i konfrontuje nas w naszym nieposłuszeństwie. Zapewnia nas też o Jego nieuniknionym powrocie.
Poprzez chrzest i Wieczerzę Pańską kościół powiewa sztandarem i wdziewa mundur wojska naszego państwa. Sprawia, że stajemy się widoczni. Ochrzcić się oznacza zidentyfikować się z imieniem Ojca, Syna i Ducha Świętego, jak również zadeklarować swoją jedność ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa (Mt 28:18; Rz 6:3–5). Przyjęcie Wieczerzy Pańskiej oznacza ogłoszenie Jego śmierci i naszego członkostwa w Jego Ciele (1Kor 11:26–29; por. Mt 26:26–29). Bóg chce, aby Jego naród był znany i naznaczony. Chce, aby pomiędzy Kościołem a światem przebiegała oddzielająca je linia.
Czym jest lokalny kościół? To instytucja stworzona i autoryzowana przez Jezusa, która ma głosić ewangelię Królestwa, uznawać prawdziwość wyznawców ewangelii, nadzorować ich uczniostwo, a także demaskować oszustów. Jak powiedziałem w rozdziale 1, nie zapisujemy się do kościołów tak, jak zapisujemy się do klubów. Poddajemy się ich władzy w taki sposób, jak poddajemy się władzy rządów.
Tu dochodzimy do kwestii członkostwa w kościele.
CZYM JEST CZŁONKOSTWO W KOŚCIELE?
Członkostwo w kościele to deklaracja obywatelstwa w Królestwie Chrystusa. To paszport. To ogłoszenie wydane na sali konferencyjnej Królestwa Chrystusa. To oświadczenie, że jesteś oficjalnym, licencjonowanym, posiadającym kartę członkowską, autentycznym reprezentantem Jezusa.
Zdefiniuję to tak: członkostwo w kościele jest formalnym związkiem pomiędzy kościołem a chrześcijaninem, w którym kościół uznaje uczniostwo chrześcijanina i sprawuje nad nim nadzór, a chrześcijanin poddaje się zasadom życia zgodnie z uczniostwem w trosce o kościół.
Zauważ, że tutaj znowu mamy kilka istotnych elementów:
- Ciało kościoła oficjalnie uznaje wyznanie wiary i chrzest danej osoby za wiarygodne;
- Ciało kościoła obiecuje sprawować nadzór nad uczniostwem tej osoby;
- Osoba ta formalnie poddaje swoje uczniostwo pod autorytet i na służbę kościoła i jego przywódców.
Ciało kościoła mówi osobie: „Uznajemy za ważne twoje wyznanie wiary, chrzest i bycie uczniem Chrystusa. Dlatego publicznie potwierdzamy twoją przynależność do Chrystusa i nadzór naszej wspólnoty”. Osoba mówi kościołowi: „Uznając was za wierny, głoszący ewangelię kościół, poddaję moją obecność i uczniostwo waszej miłości i nadzorowi”.
W pewien sposób przypomina to nieco „Tak, chcę”, wyznawane podczas ceremonii ślubnej, dlatego niektórzy mówią o przymierzu z kościołem lokalnym.
Członkostwo w kościele, innymi słowy, oznacza, że kościół bierze za ciebie szczególną odpowiedzialność, podobnie jak ty za kościół. Niewątpliwie starsi lub liderzy kościoła mają istotną i reprezentatywną rolę do odegrania w kwestii nadzoru sprawowanego przez kościół.
Zauważ teraz, jak ta definicja pomaga wyjaśnić różnice pomiędzy moją relacją z Coyle’em, który należy do tego samego kościoła, a moją relacją z Mikiem, który jest członkiem innego zboru. Coyle i ja otrzymaliśmy potwierdzenie i nadzór ze strony jednej ambasady, a Mike uzyskał to samo od innej. Trochę tak, jakbyśmy my dwaj potwierdzili ważności naszych paszportów w ambasadzie USA w Brukseli, on zaś w ambasadzie USA w Paryżu.
Prawdą jest, że chrześcijanin musi podjąć decyzję o przystąpieniu do kościoła, ale to nie czyni kościoła stowarzyszeniem wolontariuszy. W rzeczywistości jesteśmy zobowiązani wybrać lokalny kościół tak samo, jak jesteśmy zobowiązani wybrać Chrystusa. Wybrawszy Chrystusa, chrześcijanin nie ma innego wyjścia – musi wybrać kościół, do którego się przyłączy.
