Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić […] I będę się radował z nich, i dobrze im czynił.
Księga Jeremiasza 32,40-41
Jest to jedna z tych obietnic Bożych, do których stale powracam, gdy jestem zniechęcony. Czy jesteś w stanie znaleźć bardziej zachęcający fakt niż to, że Bóg raduje się z czynienia ci dobrze? Nie tylko czyni ci dobrze. Nie tylko jest oddany temu, by czynić ci dobrze – jak to jest cudownym. Lecz że raduje się czyniąc ci dobrze. „I będę się radował z nich, i dobrze im czynił”.
Nie wypełnia On niechętnie obietnicy z Rzymian 8,28, aby współdziałać we wszystkim ku naszemu dobru. Jest to Jego radością, aby czynić ci dobrze. I nie tylko czasami. Zawsze! „Nie odwrócę [się od nich] i nie przestanę im dobrze czynić”. Nie ma żadnych błędów w Jego oddaniu, czy radości w czynieniu dobrze Jego dzieciom – tym, którzy Mu ufają.
To powinno uczynić nas wielce szczęśliwymi!
Lecz czasami trudno jest być szczęśliwym. Nasza sytuacja jest tak trudna do zniesienia, że po prostu nie jesteśmy w stanie wykrzesać żadnej radości. Gdy mnie to spotyka, staram się naśladować Abrahama: „Wbrew nadziei, żywiąc nadzieję, uwierzył” (Rzymian 4,18). Innymi słowy, spoglądasz w oblicze swojej beznadziejnej sytuacji i mówisz: „Nie jesteś tak silna jak Bóg! On jest w stanie uczynić niemożliwe. I wiem, że On kocha to czynić dla tych, którzy Mu ufają. Więc, beznadziejo, nie będziesz mieć ostatniego słowa. Ufam Bogu!”.
Bóg zawsze był wierny, aby chronić dla mnie tę małą iskrę wiary i ostatecznie (nie zawsze od razu) rozdmuchać ją w płomień radości i pełnej ufności. A Księga Jeremiasza 32,41 jest wielką częścią tej radości.
Och, jak szczęśliwy jestem, że to, co czyni serce wszechmocnego Boga szczęśliwym, obejmuje czynienie dobrze tobie i mnie! „I będę się radował z nich, i dobrze im czynił”.