Rozpacz jest dobra, jeśli smucimy się nad tym, czego Bóg nienawidzi. Ale jest niebezpieczna, jeśli kwestionuje Bożą dobroć i miłość.

Jeśli należysz do Boga, to mówiąc sobie, że nie możesz robić tego, do czego zostałeś powołany, głosisz prywatną herezję. Dzięki Łasce, zostało ci to umożliwione.

Chwilowe przyjemności tego świata mają wskazywać na trwałą przyjemność płynącą z poznania Boga.

Ciągle potrzebuję ratunku od siebie samego, bo tak długo, jak długo istnieje grzech, będę czuł pokusę, by pragnąć, myśleć, mówić i robić to, co Bóg określa jako złe.

Jeśli złożysz swoje nadzieje w ludziach wokół, zawsze będziesz rozczarowany. Nikt nie ma takich możliwości, by stać się twoim osobistym mesjaszem.

Żadna ilość wstydu lub poczucia winy nie może zrobić tego, co łaska - czyli uczynić z nas ludzi rozkoszujących się wolą Ojca.

Przebaczenie za grzech. Siła za słabość. Mądrość za głupotę. Uwolnienie za niewolę. Tak działa Łaska Jezusa.

Każdy człowiek pokłada w czymś swoją nadzieję i oczekuje, że zostanie ona spełniona. A w czym ty złożyłeś swoje nadzieje?

Tylko w lustrze Bożego Słowa możesz zobaczyć się takim jakim jesteś, a tylko w Jego łasce znajdziesz pomoc dla tego, co tam zobaczysz.

Zwracanie się do ludzi o to, co tylko Bóg może zrobić, nigdy nie działa. Nigdy nie działa też czekanie, aż Bóg zrobi to, do czego najwyraźniej cię powołuje.

Nie ma potrzeby żebyś brał na siebie ciężar posiadania swojego życia. Zostałeś nabyty za pewną cenę więc już do siebie nie należysz.

Wiara to życie w świetle tego, co powiedział Bóg, odpoczywanie w tym, co On osiągnął, i powierzanie przyszłości pod Jego opiekę.