Nie da się z tym po prostu dyskutować. Boże drogi są lepsze niż nasze. Jego plan jest nieskończenie doskonalszy niż cokolwiek mógłbyś dla siebie wymyślić.

Boża łaska wzywa cię do cierpienia i oczekiwania, ale nigdy nie wzywa cię byś stał sam i o własnych siłach.

"Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach". (Tyt. 2,11-14)

Mądrości nie zdobywa się dzięki doświadczeniu, czy zgłębianiu wiedzy. Mądrość zdobywamy w relacji, a Łaska sprawia, że relacja staje się możliwa.

Bóg jest w centrum wszechświata, a kiedy ty sam się tam umieścisz, kończy się tylko na zniszczonej relacji i osobistym rozczarowaniu.

Przerażające zwiedzenie grzechu polega na tym, że w momencie grzeszenia grzech wcale nie wydaje się aż taki zły.

Jako Boże dziecko, nie siedzisz i nie czekasz tylko na nadzieję. Nie, łaska sprawia, że możesz wstać i żyć nadzieją.

Kiedy jesteś zmęczony walką, pamiętaj, że Ten, który jest twoją siłą, nigdy nie robi sobie przerwy, nie potrzebuje snu i nigdy się nie męczy.

Wspólnotowe uwielbienie ma na celu odwrócić twoje serce od cienia chwały stworzenia, a zwrócić je w kierunku chwały, która może dać sercu spełnienie.

Jeśli sprawiedliwość Chrystusa pozwala mi stać przed świętym Bogiem zupełnie bez strachu, dlaczego miałoby mnie prześladować to, co myśli o mnie drugi człowiek?

Istnieje istotna różnica pomiędzy zdumieniem i wiarą. Bóg nie tylko chce cię zachwycić, lecz także panować nad twoim sercem.

Zniechęcenie zwraca większą uwagę na upadłą chwałę stworzenia niż na odnawiającą chwałę Bożego charakteru, obecności i obietnic.